Inleiding
Het probleem van kinderen die niet naar school willen, kent vele gezichten en raakt verschillende leeftijdsgroepen. Van een jonge peuter die angstig wordt bij het afscheid nemen tot een puber die spijbelt van de middelbare school. Als je kind niet naar school wil, dan kan je dat als ouder enorm raken. Je bent soms verwikkeld in een enorme strijd en het liefst wil je dat ze morgen meteen weer naar school gaan.
Voor ouders kan het feit dat hun kinderen niet naar school willen een eenzame en langdurige strijd zijn. Vaak hebben ouders al alles geprobeerd, van gesprekken met school tot externe deskundigen en behandelplannen. Er is soms sprake van faalangst, verlatingsangst, gepest worden, hoog sensitiviteit, hoogbegaafdheid, een trauma of persoonlijkheidsproblemen zoals een vorm van autisme.
En zeker... Al deze hulp en inspanningen zijn zinvol. Tegelijkertijd is mijn ervaring dat de kern niet wordt aangeraakt."
Kijk eens op een andere manier
Een conflict met je kind is vaak een innerlijke strijd met jezelf. Onbewust spiegelen kinderen ons liefdevol welke innerlijke verhalen nog aandacht verdienen. Het 'niet naar school willen' raakt aan een innerlijk conflict van de ouder, bijvoorbeeld het gevoel 'IK (de ouder) wil niet meer naar MIJN (levens)school'. Dit nodigt de ouder uit om dieper te kijken en te onderzoeken welke aspecten van hun huidige levenspad niet meer goed voelen. Is dit gerelateerd aan het verleden of aan het heden? Heeft het bijvoorbeeld te maken met het huidige werk dat weinig voldoening geeft?
Als we de woorden van ouders vertalen, komen we tot het innerlijke proces van de ouder. Welke betekenis heeft de opvoeding en het verleden voor hen? Welke verhalen blijven er nog onverteld? Welke lasten of overtuigingen mogen ze vrijlaten om ruimte te maken voor groei en vrijheid?
Fietsen zonder zijwieltjes.
Elke ouder gebruikt verschillende bewoordingen om het probleem te beschrijven, wat ook vraagt om een unieke vertaling. Echter, sommige veelvoorkomende uitspraken van ouders bij kinderen die niet naar school willen zijn als volgt:
Tips voor jouw kind
1. Het is belangrijk om kalm, liefdevol en duidelijk te blijven, zelfs wanneer er sprake is van een intense strijd.
2. Houd bij jonge kinderen het afscheid kort. Herhaaldelijk zeggen "I love you" kan het kind opnieuw verbinden met de emotie van de ouder, wat hun onzekerheid kan vergroten.
3. Moedig de zelfstandigheid van je zoon of dochter aan door hen regelmatig taken te laten uitvoeren zonder hulp van de ouders, zoals het inruimen van de wasmachine, het bakken van een cake of het doen van boodschappen. Dit draagt bij aan het ontwikkelen van zelfvertrouwen en het besef dat fouten maken een natuurlijk onderdeel is van leren en groeien.
4. Zelfs bij heel jonge kinderen is het stimuleren van zelfstandigheid mogelijk door hen taken te laten uitvoeren op hun eigen niveau.
Naar je eigen kern gaan
Als ouder heb je er ALLES voor over dat de problemen zich met je kind oplossen, toch?
Het is belangrijk om te beseffen dat je kind hetzelfde voor jou over heeft. Kinderen zijn bijzonder, puur en wijzen ons de weg. Daarom kan je soms nog zoveel tips en hulpverlening ontvangen en zijn de problemen nog steeds niet opgelost. Dan is de kern nog niet geraakt. Durf naar je eigen kern te gaan en te zien wat er opgelost mag worden in jou.
“Weet je wat ik mijn kind wens? Dat hij weer vrij en blij naar school gaat. Zonder zorgen en zonder te veel na te denken. Wat van al dat nadenken maakt hij het nog ingewikkelder in zichzelf.”
“En voor jou Mama, weet je wat ik jou wens? Dat jij je weer vrij en blij voelt om jouw levenspad te bewandelen. Zonder zorgen en zonder te veel na te denken. Want van al het gepieker maak je het diep van binnen nog ingewikkelder in jezelf.”
Afsluitend verhaaltje
Terwijl Lucas steeds zekerder wordt op de fiets, denkt Anna aan de woorden van haar vriendin: "Durf je te 'fietsen zonder zijwieltjes'?” Ze begrijpt nu wat die woorden betekenen. Het gaat er niet om dat Lucas haar niet nodig heeft, maar dat hij de kracht heeft om op eigen benen te staan, om zijn eigen weg te vinden, zelfs als dat betekent dat hij af en toe hulp nodig heeft om in balans te blijven.
En terwijl ze naar haar zoon kijkt, die steeds verder weg fietst, voelt Anna een gevoel van vreugde en bevrijding in haarzelf. Haar zoon leert haar om te fietsen zonder zijwieltjes, om op eigen benen te staan, om haar eigen weg te vinden in de wereld. En dat zij leert om los te laten, om haarzelf de ruimte te geven om te groeien en te bloeien, zelfs als dat betekent dat ze af en toe moet ervaren dat ze valt en weer opstaat.
#Kinderen #kindertolk #Presentchild #holistisch
#Opvoeding #Ouderschap #Zelfreflectie
#Zelfstandigheid #Onderwijs #InnerlijkeGroei
#Familie #PersoonlijkeOntwikkeling
#Emoties